Skip to main content

Wat is monoklonale gammopathie?

Monoklonale gammopathie verwijst naar een aandoening waarin een plasmacellen van een personen een abnormaal type eiwit produceren dat monoklonale immunoglobuline of m eiwit

-eiwit

.De aanwezigheid van M -eiwit veroorzaakt meestal geen gezondheidsproblemen, hoewel ze in voldoende voldoende hoeveelheden kunnen leiden tot een type bloedcelkanker dat bekend staat als multipel myeloom.Aangezien er meestal geen fysieke symptomen zijn die verband houden met monoklonale gammopathie, herkennen artsen meestal alleen de aandoening na het screenen van bloedmonsters op andere problemen.Behandeling is niet nodig, hoewel mensen met de diagnose monoklonale gammopathie worden aangemoedigd om regelmatige controles met hun artsen te plannen om ervoor te zorgen dat ze geen kanker ontwikkelen.

Plasmacellen zijn gespecialiseerde witte bloedcellen die in beenmerg worden gevonden.Ze produceren een aantal belangrijke antilichamen en andere eiwitten waarmee het immuunsysteem goed kan functioneren.Vanwege een willekeurige mutatie in bepaalde plasmacellen beginnen ze hoeveelheden M -eiwitten te produceren.Omdat onderzoekers niet zeker weten wat deze eiwitten daadwerkelijk doen, verwijzen ze vaak naar de aandoening als

monoklonale gammopathie van onbepaalde betekenis

.De eiwitten lijken niet te functioneren in het immuunsysteem, tenzij extreem grote hoeveelheden aanwezig zijn. Massieve hoeveelheden van het eiwit kunnen de productie van andere belangrijke witte bloedcellen en eiwitten voorkomen.Het risico op het ontwikkelen van bloedcel- en beenmergkanker neemt toe naarmate het aantal M -eiwitten in het lichaam stijgt.Sommige gevallen van monoklonale gammopathie komen naar multipel myeloom, een bijzonder verwoestende kanker die het plasma verbiedt nieuwe antilichamen te maken.Multipel myeloom kan leiden tot bloedarmoede, nierfalen en ernstige botproblemen. Monoklonale gammopathie komt het meest voor bij mensen ouder dan 50 jaar, en het risico op het ontwikkelen van de aandoening stijgt gestaag naarmate mensen blijven ouder worden.Onderzoeksstudies suggereren dat het eerder bij mannen verschijnt dan bij vrouwen.Een arts kan monoklonale gammopathie diagnosticeren door bloed- en urinemonsters te nemen voor laboratoriumonderzoek.Analyse van bloedmonsters kan afwijkingen in plasmacellen onthullen en een nauwkeurig aantal M -eiwitten in de bloedbaan geven.Aanvullende tests, zoals beenmergbiopsieën en röntgenfoto's, kunnen artsen helpen multipel myeloom en andere kankers uit te sluiten bij het stellen van een diagnose. De meeste patiënten met de aandoening, vooral wanneer het aantal M-eiwitten erg laag is, hoeft u nietmedische behandeling.Ze zijn vaak verplicht om regelmatige controles te plannen met hun artsen om de voortgang van de aandoening te volgen.Artsen analyseren bloedmonsters met regelmatige tussenpozen, meestal ongeveer om de zes maanden, om te controleren op de aanwezigheid van multipel myeloom en andere kankers.Het opmerken van de waarschuwingssignalen van kanker vroeg is essentieel bij het bieden van de meest effectieve behandeling.